Vijf jaar hield Ulrika Spacek zich gedeisd. En ondertussen ontwikkelde de band een soort collectieve staat van bewustzijn. In openingsnummer ‘The Sheer Drop’ hoor je dat de vlag halfstok hangt, hoop ver te zoeken is en losbandigheid misschien wel het enige bevredigende alternatief is. Ulrika Spacek heeft verbluffend goed aan z’n conditie gewerkt. De songs zijn spannend, slim gearrangeerd, tongue in cheeck en suggereren zelfs vakbekwaamheid. Nooit gedacht dat een Sonic Youth-achtige band zo kon ontroeren en swingen in een mix die Fat White Family, Stereolab, Suuns, Deerhunter enzovoort aan alle kanten inhaalt.