Ooit waren Tindersticks support act van Nick Cave And The Bad Seeds. Op die manier maakte het Europese publiek begin jaren 90 kennis met de typische dromerige sound van de band. Inmiddels is Tindersticks een onomstreden fenomeen met een status die al heel dicht in de buurt komt van de hoofdact van destijds. In hun omvangrijke oeuvre zit bijkans geen mindere plaat, de vele soundtracks zelfs meegerekend. 'The Something Rain' uit 2012 kreeg bijna overal de maximale score: Pitchfork, Quietus, Guardian, Independent. De onlangs georganiseerde persdagen in Brussel en Amsterdam beloven andermaal lovende stukken in Volkskrant, NRC, Oor, VPRO Gids, Le Soir, Gazet Van Antwerpen, De Morgen en ga zo maar door. 'The Waiting Room' is een vanzelfsprekend album dat luistert als een klassieker. Kalmerende songs met spanning die met zeer veel smaak in elkaar zijn gezet. Stuart Staples is zo'n karakteristieke zanger. Een zangpedagoog zou er niet aan beginnen en in de meeste singer-songwriter contests zou hij de voorselectie niet overleven. Maar je herkent hem uit duizenden en daar gaat het bij goede muziek om. Prachtig is de gastbijdrage van Jehnny Beth van Savages, maar het absolute hoogtepunt is 'Hey Lucinda', een schilderachtig duet met long time friend Llasa De Sela. Opmerkelijk: bij iedere track is een korte film gemaakt door bevriende regisseurs (Claire Denis, Christoph Girardet, Richard Dumas, Gabriel Sanna et cetera).