Onwaarschijnlijk mooie opvolger van het schitterende album 'Ravedeath 1972' van twee jaar geleden. Tim Hecker is een meester met krakende distortion en holle geluiden die hij inzet voor een gedefinieerd, ruimtelijk en luchtig palet. Op sommige momenten apelleert Hecker zelfs aan de theologische aspiraties van vroege minimalistische muziek. Maar 'Virgins' is geen nepkerkmuziek met een esoterisch randje. Het is juist een poging om het geluid van wierook in slow motion vast te leggen. Het geluid van een pulserende flikkering in een donkere grot. Dit album heeft een schilderachtige vorm gevonden voor muzikale abstractie. Met houten blaasinstrumenten, piano en synthesizers. It suggests illusory memories of drug-hazed jams or communal music performance that may have never been performed or been heard. Gemixed en geproduceerd in IJsland, Montreal en Seattle door Valgeir Sigurosson, Randall Dunn en Ben Frost.