Rond 1990 blies Tad samen met gelijkgestemden Mudhoney, Nirvana en Soundgarden nieuw leven in het rockgeluid. Vanwege de imposante verschijning van frontman Tad Doyle had de band het imago van gestoorde houthakkers, terwijl ze net zo makkelijk pastten bij Head Of David en Killdozer. Tad put a uniquely rain-and-fog-coated Northwest spin on ‘80s underground rock. De albums die Tad tussen 88-91 op Sub Pop uitbracht, hebben ruim 25 jaar later een fijne opfrisbeurt gekregen. Na ‘God’s Balls’ bracht Tad een reeks singles uit en de ep ‘Salt Lick’ uit 1990, opgenomen met noiserock-techneut Steve Albini (Big Black, Shellac, Nirvana, Jesus Lizard)…wonderfully ugly.