Ze is geëxalteerd en zelfverzekerd. Haar performance dwingt je te luisteren, op te letten, open te staan voor haar artisticiteit. Sophia Kennedy is niet de eerste de beste popartiest. Ze refereert aan Antony & The Johnsons, Amy Winehouse, Nina Simone en Billie Holiday. En nog steeds luistert ze naar haar moeders muziekcollectie: Whitney Houston, Simon & Garfunkel, Karen Dalton en Velvet Underground. Doe daar nog wat obsessie voor de films van John Cassavetes en jaren 70 horror (‘Carrie’) bij en je bent de Sophia Kennedy duiding helemaal kwijt. ‘Monsters’ zou zomaar de soundtrack kunnen zijn van een uitelkaar vallende wereld. Nog maar net hangend aan een dun geheugendraadje. Grimmig, gemeen, theatraal, dansbaar, episch, krautrock, Panda Bear en Animal Collective.