Alexander Whitley maakte de moderne dansproductie ‘Overflow’. Rival Consoles verzorgde de score. En reken er maar op dat de muziek absoluut stand alone bestaansrecht heeft. Vanaf track een van de dertien in totaal wordt je bij de oren gegrepen. De puls is hypnotiserend en steeds een beetje naar beneden afgebogen, tegen het valse aan zou je zeggen. Juist dat maakt dit album bezwerend, schurend, innemend en hartstikke aanwezig. De emotionele consequenties die de ons omringende data met zich meebrengen is het meest wringende element van score en voorstelling. Rival Consoles maakt van die drunken madness iets wonderschoons, zonder te behagen of op de rand van kitsch te balanceren… typically entrancing, it seems to encourage a form of internal dialogue, between our inner and outer selves.