Mark Nelson (ook Labradford) van Pan-American keert op zijn nieuwste plaat terug naar z’n muzikale en spirituele wortels. Hij heeft negen essentiële composities gemaakt die stralen door eenvoud en sterke ideeën. De tracks zijn kaal en uitgekleed opgezet, zacht en ingetogen. Het merendeel is met overzichtelijke instrumenten ingespeeld zonder noemenswaardige elektronische bron. Het accent ligt daarbij op gitaar en stem… the most direct and emotional statement of his career. Volgens Nelson zelf is hij voor deze plaat vooral geïnspireerd door June Tabor, The Carter Family, Suicide en Jimmy Reed.