In Wit-Rusland trommelden Molchat Doma al heel lang op de deuren van de underground. Maar bijna uit het niets kwam in 2020 de internationale doorbraak toen het Amerikaanse Sacred Bones hun platen ging uitbrengen, wereldtournees volgden en Wit-Rusland officieel Belarus werd. Molchat Doma is een grote act geworden met uitverkochte zalen, trouwe fans en blije platenwinkels. De vroege Factory Records sound, zeg maar Section 25 en alles daaronder, is nog een belangrijk fundament. Maar Los Angeles, hun nieuwe woonplaats, heeft vast ook invloed op de nieuwe plaat. De gekwelde zang doet aan Depeche Mode denken of aan een vertrapte versie van The Cure. En op z’n allertoegankelijkst moet je hen met de vroege jaren 90 Duran Duran vergelijken, een mix van dromerige gitaren en mechanische beats. Molchat Doma blijft een stijlvaste band met ijzersterke songs in een onbegrijpelijke taal en met imponerend artwork met duistere brutalistische architectuur. Onaangenaam, fascinerend, onverstoorbaar, bezwerend en verbeeldend. Wat een fenomeen.