Ze zijn een fenomeen op de vierkante centimeter als het om smoky folk soundtracks gaat. Beeld heb je niet nodig bij de zogenaamde Super-8 schetsen van een grondig uitgespoelde wereld waar nog enkel resten van melancholie vindbaar zijn. Bij Modern Studies zijn slaapliedjes wonderschone kamerpop geworden. Ligt drama in de klagende zang. Denk daarbij aan Julie London, Sandy Denny, een klein beetje Kate Bush en een ietsiepietsie Joni Mitchell. Als referenties zijn deze bruikbaar: Dave Brubeck, Low, Talk Talk, Jim O’Rourke, Pentangle.