Na z’n Moogmemory project keert Matthew Bourne op ‘Isotach’ weer terug naar de piano. Zoals altijd bij hem is spontaniteit het sleutelwoord. Net dat betekenisvolle moment te pakken krijgen. De pianomotieven zijn sober van structuur en dan komen cello arrangementen des te harder binnen. Bourne heeft z’n studio aan huis in het noorden van Yorkshire. Van daaruit overziet hij de heidevelden en de melancholische heuvels. Natuurlijk hoor je dat terug in zijn desolaat-conceptuele composities. De titeltrack is oorspronkelijk geschreven voor de eerste Piano Day (als in Record Store Day), op uitnodiging van Nils Frahm. BBC 6 Music: Mercurial and wildly inventive. The Wire: The great thing about Matthew Bourne is that you never quite know what he’s going to do next.