Eigenlijk heeft Low nog nooit een slechte plaat gemaakt. Natuurlijk is de ene beter dan de andere, maar de kwaliteit is altijd hoog en de impact van de songs altijd groot. Juist op het moment dat je denkt dat Low je niet meer kan verrassen komt het trio uit Duluth, Minnesota met één van hun sterkste albums in hun oeuvre. Dit is er eentje die past in het rijtje 'Secret Name', "Things We Lost...' of 'I Could Live In Hope'. Low stijgt na tien albums nog een keer boven zichzelf uit. De ideeën voor de songs zijn op 'Ones And Sixes' helder en doortastend. Vaak een gitaarlijn met een paar functionele omspelingen en wendingen en dan heel gecontroleerd gezongen door afwisselend Alan en Mimi, misschien wel de mooiste stemmencombinatie die er is. Konkurrent heeft een lange geschiedenis met Low, maar bijna alle collega’s werden na al die jaren toch weer massaal gegrepen door deze 12 sterke nieuwe songs. En schitterend is de bijkans elektronische productie uit de studio van Justin Vernon (Bon Iver).