Laurel Halo probeert op haar derde album een frisse benadering en een nieuwe sound uit. Weg van de elektronische abstractie van ‘In Situ’ uit 2015, maar wel weer heel duidelijk refererend aan de sluimerende zwoelheid van ‘Quarantine’ uit 2012. De nieuwe plaat ‘Dust’ draait soepel rondjes met losse, loome songs… warped, sunfilled, melted and at times heavy-hearted and obscure. Een spannende, bruisende collectie gekwetste songs, gebaseerd op houtachtige instrumentatie, sub-bassen en rusteloze elektronica. Heel sterk zoals het album opent met een bewerking van ‘Servidao de Passagem’ van de Braziliaanse dichter Haroldo de Campos.