Door het overlijden van The Spaceape in 2014 is Kode9 nu op zichzelf aangewezen. Zonder de dichter en MC gooit Kode9 van alles in de mix: horror soundtracks, gesamplede bibliotheekmuziek, Japanse pop platen. In zo'n muzikaal niemandsland heersen grime, vroege dubstep en Chicago footwork. De meeste tracks zijn instrumentaal, zigzaggend tussen hypnotiserende, downcast loops, grommende drones en scherpe cut-ups. Langzaam ontluikende composities, meer upbeat dan op Kode9 z'n vorige albums. Hoewel The Spaceape toch nog op één track meedoet, is zijn afwezigheid bijna fysiek voelbaar, vooral in de afsluitende track 'Nothing Lasts Forever' dat eindigt met negen minuten stilte.