Sommige combinaties zijn zo vanzelfsprekend, dat je je niet eens meer afvraagt waarom ze er nu pas zijn. Hoe Khruangbin de basis legt voor de ongebreidelde vrijheid van de Malinese gitarist is fabuleus. Met het Khruangbin grondtoon-fundament kan de zoon van Ali Farka Touré geweldig uit de voeten. Hij speelt in onnavolgbare cycli om de hete brei heen en Khruangbin doet daarbij iets heel subtiels met het ritme. Die relaxte reggae exotica past zo goed bij de nerveuze stijl van de jonge Touré. Niet voor niets werd Ali vaak de Afrikaanse John Lee Hooker genoemd. Vader en zoon, die trouwens de Hendrix van de Sahara wordt genoemd, hebben allebei die bluesy speelstijl. ‘Ali’ is een eerbetoon aan Ali Farka Touré, door twee zeer succesvolle muzikale entiteiten van dit moment. Het repertoire is een overwogen kris-kras keuze uit Ali’s imposante catalogus. It is a testament to what happens when creativity is approached through open arms and open hearts. Je zou bijna vergeten dat dit instrumentale muziek met zang is, ja echt.