Forsyth zegt over haar songs dat het een soort metalen brokstukken zijn die keihard uit de lucht komen vallen. Het debuut van de Londense valt op door haar elementaire, rauwe, emotionele stem die centraal staat in alle nummers. En dan ligt er ook nog een hele scherpe spanning over het album, van begin tot eind. Je wordt gedwongen om gebiologeerd te blijven luisteren. Forsyth heeft op ‘Debris’ intimiteit op een oorspronkelijke, artistieke manier gedocumenteerd. Donkere uithoeken worden expres opgezocht, grilligheid gekoesterd. Onverschrokken geeft Forsyth toe dat haar leven niet altijd van een leien dakje ging… There was a lot going on in my life that was heavy and hard. Ook vermeldenswaardig: de arrangementen zijn van pianist en componist Matthew Bourne. Referenties: Nico, Scott Walker, Aldous Harding, Karen Dalton, Susanna & Her Magical Orchestra, Antony & The Johnsons, Serpentwithfeet, Jenny Hval, PJ Harvey, Cat Power, Margaret O’Hara, Fever Ray.