High Places is alweer zo'n band die constant gecomplimenteerd wordt door Pitchfork, Uncut, Spin en de New York Times. Hun debuutalbum uit 2008 was zelfs een van de beste van het jaar. High Places bestaat uit Mary Pearson en Rob Barber. Bij hen draait het om intensiteit, do it yourself compositiestijl en de liefde om de nummers in laagjes op te bouwen. Het geluid is overzichtelijker geworden vergeleken met hun eerste plaat. Gitaren klinken meer als gitaren en de fagot (Mary heeft een klassieke opleiding) krijgt een steeds prominentere plaats. Bovendien ligt de zang meer op de voorgrond. Voor de rest is hun bekende esthetica nog in tact. Je hoort dansritmes, opvallende stereo-effecten, toegankelijke melodieën en dub-invloeden. Een paar referenties: No Age, Abe Vigoda, Dan Deacon, Yeasayer en Deerhoof. Op Thrill Jockey dat sinds kort weer door Konkurrent wordt gedistribueerd. ...sounds like the raw essence of a musical personality (Wire).