Na zijn eerste album voor Kranky uit 2006 wilde Kowalsky een methode bedenken om wat meer afstand te nemen van de digitale manier van werken. Eigenlijk voelde Kowalsky zich beperkt door de onbeperkte digitale mogelijkheden, hoe raar dat ook mag klinken. Dus keerde hij de computer de rug toe en ging experimenteren met tape loops, cassette decks, analoge synthesizers, oscilatoren, feedback, contact microfoons en verschillende akoestische geluidsbronnen. Het levert prachtige organische elektronische ambient op à la Fennesz, Tim Hecker, Keith Fullerton Whitman, Lichens, Machinefabriek en Pan American.