Keith Kenniff is Goldmund, maar dat weten de meesten al. Hij heeft zich door de jaren heen gestaag opgewerkt tot een gevestigde naam als componist en minimale ambient pianist à la Hauschka, Dustin O’Halloran en Ryuichi Sakamoto. Op ‘The Time It Takes’ zoekt hij de diepe emoties op to unfold the sorrows of a troubling age and revel in the hope and beauty that follow thereafter. In zo’n constellatie houdt Goldmund aandacht voor rouw, droefheid en escapisme en altijd met oog voor de grootsheid van het detail.