Op 19 februari 1972 kwam een groepje in Louisiana opgegroeide muzikanten in de galerie van Leo Castelli op Broadway bijeen voor een 100% geïmproviseerd concert. De leider van de band was saxofonist en keyboardspeler Dickie Landry die net een paar jaar in het ensemble van Philip Glass speelde. Geïnspireerd door Coltrane, Coleman en Albert Ayler was Landry inmiddels een bekende figuur in de New Yorkse loft and art scene. Voor ‘Solos’ strikte Landry nog een paar Glass collega’s. Opgenomen door Glass’ geluidsman Kurt Munkacsi en destijds uitgebracht op Chatham Square, het gezamenlijke label van Glass en Landry.