De nieuwe plaat van Destroyer barst van de creativiteit en is daarmee verreweg zijn meest ambitieuze plaat tot nu toe. De plaat opent met naar 'Hunky Dory' riekende strijkpartijen en dan leent Dan Bejar alias Destroyer ook nog een paar gehavende karakters van Bowie: Jezus, Jacob, Judy en Jack. Dit is bijkans Bijbels muziektheater, bitterzoet springend van street-rock naar een uiteindelijke finale tussen de gordijnen. 'Poison Season' is de Broadway visie van Bejar. Met koperwerk à la Style Council of met de radiobombast van bijvoorbeeld The Boo Radleys. Maar Destroyer albums zijn iedere keer weer heel anders, terwijl er toch heel sterk een esthetische lijn valt te ontdekken. En dan zijn de referenties uiteenlopend: Aztec Camera, Prefab Sprout, Orange Juice, Blow Monkeys, Talk Talk, Lloyd Cole, Tim Hecker, Loscil, The Blue Nile en zelfs Sade.