Uitwaaierende pianopatronen, blaasinstrumenten, strijkers, synthesizers en field recordings. De inspiratie komt hoofdzakelijk van de Griekse eilanden in de Egeïsche Zee. Ze was op Syros voor een performance op een filmfestival toen ze geïnspireerd raakte om ‘No. 5’ te maken. Ze verbleef op Ano Koufonisi en schreef de meeste muziek op haar laptop tussen de zwempauzes door. Zo exotisch als dat klinkt, zo gecontroleerd en surrealistisch zijn de elf tracks geworden. Wat anders kun je verwachten van een componiste die nog nooit een beroerd album heeft gemaakt.